Шлях культывавання ведаў

У «Бхагавад-гіце» (13.8-12) шлях культывавання ведаў апісаны наступным парадкам:

 

1. Належыць стаць бездакорным чалавекам і навучыцца паважаць іншых.
2. Не варта выстаўляць сябе вернікам толькі дзеля імя і славы.
3. Не варта прыносіць турботы іншым сваімі дзеяннямі, думкамі ці словамі.
4. Трэба навучыцца быць цярплівым і не паддавацца ні на чые правакацыі.
5. Належыць навучыцца ўнікаць двудушнасці ў стасунках з іншымі.
6. Трэба знайсці сапраўднага духоўнага настаўніка, які зможа паступова прывесці да духоўнага ўсведамлення, безадмоўна выконваць усе ўказы такога духоўнага настаўніка, служыць яму і задаваць дарэчныя пытанні.
7. Каб дасягнуць узроўню самарэалізацыі, трэба кіравацца рэгулявальнымі прынцыпамі, якія змяшчаюцца ў богаадкрытых пісьмах.
8. Трэба няўхільна прытрымлівацца ўказаў богаадкрытых пісьмаў.
9. Трэба цалкам унікаць усяго, што можа перашкодзіць працэсу самарэалізацыі.
10. Не варта прымаць больш за тое, чым патрэбна для падтрымання цела.
11. Не варта атаясамляць сябе з фізычным целам і ўважаць за сваю ўласнасць тых, хто звязаны з гэтым целам.
12. Заўсёды трэба помніць пра тое, што, пакуль мы будзем мець матэрыяльнае цела, мы будзем асуджаны на мукі нарадзінаў, старасці, хвароб і смерці. Кожныя нашы спробы пазбавіцца гэтых пакут матэрыяльнага цела ні да чаго не прывядуць. Найлепшае – гэта знайсці спосаб зноў атрымаць сваё духоўнае «я».
13. Не трэба прывязвацца ні да чога, апроч таго, што патрэбна дзеля духоўнага прагрэсу.
14. Не трэба прывязвацца да жонкі, дзяцей і жытла мацней, чым рэкамендуецца ў богаадкрытых пісьмах.
15. Не варта цешыцца ці засмучацца праз тое, што ўяўляецца нам пажаданым ці непажаданым, ведаючы, што жаралом гэтых эмоцый ёсць розум.
16. Належыць стаць чыстым адданым Вярхоўнай Асобы Бога, Шры Крышны, і пільна служыць Яму.
17. Трэба развіваць у сабе імкненне да самотнага жыцця ў ціхім і спакойным месцы, атмасфера якога спрыяе духоўнай практыцы, і абмінаць людныя месцы, дзе збіраюцца матэрыялісты.
18. Трэба стаць навукоўцам ці філосафам і вывучаць духоўную навуку, усвядоміўшы, што матэрыяльным ведам прыходзіць канец са смерцю цела, і што духоўныя веды ёсць вечнымі і нязменнымі.

 

Гэтыя васямнаццаць пунктаў становяць сабою метадалогію паступовага працэсу спазнання праўды. Усе іншыя метады належаць да катэгорыі невуцтва. Шрыла Бхакцівінода Тхакур, вялікі ачар’я, казаў, што ўсе формы матэрыяльных ведаў ёсць толькі вонкавымі аспектамі ілюзорнай энергіі і той, хто дасканаліць такія веды, робіцца не разумнейшым за асла.

«Шры Ішапанішад», каментар Шрылы Прабхупады да Мантры дзясятай
Падрыхтаваў Садху-бхушана дас, 30.05.2022
Навігацыя: