Кожны раз, калі Крышна з’яўляецца ў матэрыяльным свеце, Яго суправаджаюць Ягоныя паплечнікі і параферналіі (асабістыя атрыбуты). Пяць тысяч гадоў назад перад тым, як у матэрыяльны свет зышоў Госпад Крышна, спачатку з’явіўся Госпад Баладэва. Такі парадак – толькі пасля таго, як Баладэва даруе Сваю міласць, прыходзіць Крышна.

Калі Баладэва сёмым дзіцём з’явіўся ва ўлонні Дэвакі, яна зразумела, што гэта боскае дзіця. Гэта прымусіла яе яшчэ больш турбавацца за Ягоную бяспеку. Нават Камса адчуў Ягоную моц і спалохаўся, падумаўшы, што яго, мажліва, падманула прароцтва, быццам яго заб’е толькі восьмае дзіця Дэвакі. У гэты час Крышна даручыў Ёгамаі, Сваёй унутранай энергіі, перанесці ненароджанае дзіця з улоння Дэвакі ва ўлонне Рахіні, іншай жонкі Васудэвы, якая хавалася ад Камсы ў доме Нанды Махараджы ў Гакуле.

Такім чынам, Баларама нарадзіўся ў Гакуле пад аховай Нанды Махараджы. Гарга Муні, паважаны кулагуру (сямейны жрэц) з дынастыі Яду, адкрыў Рахіні, што сапраўды так – дзіця, якое яна выношвала, было ад ейнага мужа Васудэвы. Падчас цырымоніі імянарачэння ён назваў дзіця Рамам, што азначае «той, хто дае ўсе асалоды». Спасылаючыся на велізарную сілу дзіцяці, Гарга Муні прадказаў, што Ён таксама будзе вядомы як Баларама («бала» азначае «сіла»). І таму што Ён быў цудадзейна перанесены з улоння Дэвакі да Рахіні, Яго таксама назвалі Санкаршанам. Як сын Рахіні, Ён быў вядомы як Рахіні-нандан. А як старэйшага брата Крышны, Яго таксама звалі Даўдзі.