1. Размаўляйце як можна менш. Займайцеся сваёй справай. Не ўмешвайцеся ў чужыя справы.

2. З удзячнасцю ды радасцю прымайце заўвагi i крытыку. Не заўважайце чужыя памылкi.

3. Прымайце крыўды i несправядлiвасцi без нараканняў.

4. Трэба спакойна ставiцца да таго, што вамi пагарджаюць, пра вас забываюцца, вас не любяць.

5. Не iмкніцеся спадабацца, выклікаць захапленне ў iншых людзей. Заўсёды будзьце добрымi i лагоднымi, нават калi хтосьцi спрабуе вас раззлаваць. Не трэба iмкнуцца да павагі i ўшанавання. Заўсёды саступайце ў спрэчках, нават калi вы правыя.

6. Заўсёды абiрайце самае дрэннае месца, самую цяжкую працу i самую нялёгкую дарогу.

7. Ганарлiвы спадзяецца толькi на сябе – пакорлівага скiроўвае Госпад. Ганарлiвасць – жарало ўсiх заганаў, пакорлівасць – мацi ўсёй дабрадзейнасцi.

8. Ганарлiвы заўсёды крыўдуе. Пакорлiвы нiколi не сярдуе, таму што нiчога яго не абражае.

9. Ганарлiвы заўсёды шукае асаблiвае любовi да сябе. Пакорлівы з любоўю ставiцца да ўсiх, нiчога не жадаючы наўзамен.

10. Ганарлiвы хоча быць унiкальным. Пакорлівы знаходзiць здавальненне ў тым, каб займацца самымi простымi ды звычайнымi справамi.

11. Толькi ў пакорлівасці праўда. Усё, што мы маем добрага (таленты, здольнасцi, прыгажосць i г. д.), мы атрымалi ад Госпада. Як можна ганарыцца тым, што зроблена Iм, а не намi.

12. Калi вы пакорлівыя, нiхто не закружыць вам галаву i нiхто не пакрыўдзiць вас, таму што вам вядома, што на самай справе вы сабой становіце. Калi вас абвiнавацяць ува ўсiх грахах, вы не адчуеце адчаю. Калi вас наракуць святым, вы не ўзнесяце сябе на пастамент. Няма патрэбы турбавацца пра тое, што пра вас будуць казаць людзi.

13. Хто шукае сябе i адчувае любоў толькi да сябе, той заўсёды споўнены неспакою i нягоды; хто забываючыся пра сябе, шукае ўва ўсiм толькi Госпада, той зберажэ сваю душу ў спакоi.