Сапраўдная праблема палягае ў тым, як можна заставацца ў матэрыяльным свеце i ў той самы час не забруджвацца матэрыяй. Гэта паясніў Рупа Госвамi. Ён сцвярджаў, што мы можам заставацца ў гэтым свеце, не кранаючыся ягонага бруду, калi мы проста зробiм служэнне Богу сваёй мэтай.

Тут дарэчы спытаць: «А як мне служыць?» Вiдавочна, што гаворка iдзе не проста пра медытацыю, таму што медытацыя – гэта толькi дзейнасць розуму, але пра практычную дзейнасць.

Любовi да служэння Богу можна дасягнуць толькi тады, калi мы робiм што-небудзь дзеля Яго. I ў такой дзейнасцi не павiнна заставацца невыкарыстаных магчымасцяў. Што б гэта нi было, што б нам нi належала – усё гэта павiнна выкарыстоўвацца дзеля Госпада. Мы можам карыстацца ўсiм: друкарнымi машынкамi, аўтамабiлямi, самалётамi, ракетамi – усiм, чым заўгодна. Калi мы нават проста гаворым людзям пра свядомасць Бога, гэта ўжо служэнне. Калi наш розум, пачуццi, мова, грошы i энергiя выкарыстоўваюцца дзеля служэння Яму, можна больш не хвалявацца, што мы знаходзiмся ў матэрыяльнай прыродзе. З дапамогай духоўнай свядомасцi мы перасягаем матэрыяльную прыроду.

Няма нiякiх сумневаў, што Госпад i Ягоныя адданыя, то бок тыя, хто працуе дзеля Яго, не маюць дачынення да матэрыяльнай прыроды, хаця людзi з бедным веданнем не могуць гэта зразумець.