Яго Боская Міласць А.Ч. Бхакціведанта Свамі Прабхупада з’явіўся ў гэтым свеце ў 1896 г. у Калькуце (Індыя). Упершыню ён сустрэўся са сваім духоўным настаўнікам Шрылам Бхакцісіддхантам Сарасваці Госвамі ў Калькуце ў 1922 г. Бхакцісіддханце Сарасваці, выдатнаму вучонаму ў галіне рэлігіі і заснавальніку шасьцідзесяці чатырох Гаўдыя-матх (ведычных супольніцтваў), спадабаўся адукаваны малады чалавек, і ён пераканаў яго прысвяціць сваё жыццё распаўсюджванню Ведаў. Так ён стаў духоўным настаўнікам Шрылы Прабхупады, які праз адзінаццаць гадоў прыняў ад яго фармальнае пасвячэнне ў вучні.
Пры першай іхнай сустрэчы Шрыла Бхакцісіддханта Сарасваці Тхакур папрасіў Шрылу Прабхупаду распаўсюджваць Веды на англійскай мове. У наступныя гады Шрыла Прабхупада многа дапамагаў у дзейнасці Гаўдыя-матхаў, напісаў каментары да «Бхагавад-гіты» і ў 1944 г. пачаў выпускаць часопіс «Бэк ту Годхэд» («Назад да Бога»), які выходзіў раз у два тыдні на англійскай мове. Цяпер ягоныя вучні працягваюць друкаваць часопіс больш як на трыццаці мовах свету.
У 1947 г. супольніцтва Гаўдыя-вайшнаваў, аддаючы даніну філасофскім спазнанням Шрылы Прабхупады і ягонай адданасці Богу, прысвоіла яму тытул «Бхакціведанта». У 1950 г. ва ўзросце пяцідзесяці чатырох гадоў Шрыла Прабхупада адышоў ад сямейнага жыцця, прыняўшы ванапрастху, каб прысвяціць увесь свой час навуковым заняткам і літаратурнай працы. Ён пасяліўся ў святым горадзе Врындаване, дзе жыў у вельмі сціплай абстаноўцы ў знакамітым храме Радхі-Дамадары. Цягам некалькіх гадоў Шрыла Прабхупада быў цалкам паглынуты навуковымі і літаратурнымі заняткамі. У 1959 г. ён зрокся свету, прыняўшы саньясу. Менавіта ў храме Радхі-Дамадары Шрыла Прабхупада пачаў працу над сваім шэдэўрам – шматтамовым перакладам і каментарамі да «Шрымад-Бхагаватам» («Бхагавата-пураны»), класічнага філасофскага твору на санскрыце, які складаецца з васямнаццаці тысяч вершаў. Тамсама ён напісаў невялікую кнігу «Лёгкаe падарожжа да іншых планет».
У 1965 г., апублікаваўшы першыя тры тамы «Шрымад-Бхагаватам», Шрыла Прабхупада адправіўся ў ЗША, каб выканаць місію, ускладзеную на яго духоўным настаўнікам. У наступныя гады ён выпусціў больш за шэсцьдзесят тамоў перакладаў, каментароў і аглядных нарысаў індыйскіх класічных прац па філасофіі і рэлігіі.
У верасні 1965 г., калі Шрыла Прабхупада на грузавым судне прыбыў у Нью-Йорк, ён ня меў практычна ніякіх сродкаў. Пражыўшы ў ЗША амаль год і пераадолеўшы нямала перашкод, у ліпені 1966 г. ён заснаваў Міжнароднае супольніцтва свядомасці Крышны (ІСККОН). Да таго моманту, як 14 лістапада 1977 г. Шрыла Прабхупада пакінуў гэты свет, супольніцтва, заснаванае ім, вырасла ў сусветную канфедэрацыю, якая складалася з больш як ста ашрамаў, школ, храмаў, інстытутаў і сельскагаспадарчых грамад.
У 1968 г. Шрыла Прабхупада заснаваў у ЗША першую эксперыментальную ведычную сельскагаспадарчую грамаду. Натхнёныя поспехам гэтага распачынання, ягоныя вучні з той пары стварылі шмат падобных камунаў у Злучаных Штатах і за іхнымі межамі.
У 1972 г. ён увёў на Захадзе ведычную сістэму пачатковай і сярэдняй адукацыі, заснаваўшы ў Даласе гурукулу. Паслядоўнікі Шрылы Прабхупады, кіруючыся яго настаўленнямі, арганізавалі школы для дзяцей па ўсім свеце. Два галоўныя цэнтры адукацыйнай сістэмы ІСККОН знаходзяцца цяпер у Врындаване і Маяпуры (Індыя).
Апроч таго, Шрыла Прабхупада быў натхняльнікам пабудовы вялікіх міжнародных культурных цэнтраў у Індыі. Вакол цэнтра ў Шрыдхаме Маяпуры (Заходняя Бенгалія) запланавана пабудова духоўнага горада; ажыццяўленне гэтага грандыёзнага праекта зойме некалькі дзясяткаў гадоў. У Врындаване пабудаваны велічны храм Крышны-Баларамы і гасцініца для паломнікаў з усяго свету. Буйныя культурніцкія і адукацыйныя цэнтры ІСККОН знаходзяцца ў Бамбеі і многіх іншых вялікіх гарадах Індыі.
Аднак самае важнае з таго, што Шрыла Прабхупада пакінуў людзям, – гэта ягоныя кнігі. Высока ацэненыя навукоўцамі за іх аўтарытэтнасць, глыбіню і яснасць выкладання, яны служаць падручнікамі ў многіх каледжах і ўніверсытэтах. Ягоныя працы перакладзены больш чым на семдзесят пяць моў свету. «Бхакціведанта Бук Траст» (выдавецтва, заснаванае ім у 1972 г.) з’яўляецца самым вялікім выдавецтвам у свеце, якое публікуе творы па індыйскай філасофіі і рэлігіі.
Нягледзячы на свой стары ўзрост, Шрыла Прабхупада аб’ехаў вакол свету чатырнаццаць разоў, чытаючы лекцыі на ўсіх пяці кантынентах. І хаця ён быў вельмі заняты, ён ніколі не пераставаў пісаць кнігі. Творы Шрылы Прабхупады – гэта сапраўдная энцыклапедыя ведычнай філасофіі, рэлігіі, літаратуры і культуры.