Веды апісваюць два шляхі сыходу з гэтага сьвету: сьветлы й цёмны. Той, хто ідзе сьветлым шляхам, больш не вяртаецца сюды, той жа, хто ідзе ў цемры, будзе вымушаны вярнуцца.
У сваім камэнтары да гэтага верша Шрыла Баладэва Відзьябхушана прыводзіць цытату з «Чхандог'я-ўпанішад» (5.10.3 – 5), якая дае аналягічнае апісаньне сыходу і вяртаньня жывое істоты. Тыя, хто са спрадвечных часоў займаецца кармічнай дзейнасьцю і філязофскімі пошукамі, вымушаныя ўвесь час перасяляцца з аднае плянэты на другую. Яны ня змогуць па-сапраўднаму вызваліцца з матэрыяльнага палону датуль, пакуль не аддадуць сябе Крышне.