Ёсьць шмат сымулянтаў, якія адмаўляюцца дзейнічаць у сьвядомасьці Крышны і робяць выгляд, быццам займаюцца мэдытацыяй, хоць насамрэч іхны вум паглынуты думкамі пра пачуцьцёвую асалоду. Часам такі сымулянт падоўгу разважае на абстрактныя філязофскія тэмы, каб пусьціць пыл у вочы сваім «інтэлектуальным» пасьлядоўнікам, аднак, як вынікае з гэтага верша, ён – самы сапраўдны махляр. Калі чалавек імкнецца да пачуцьцёвых задавальненьняў, яму трэба захоўваць свой сацыяльны статус і выконваць усе адпаведныя прадпісаньні шастраў, – тады ён паступова ачысьціцца ад матэрыяльнае гнюсі. Але таго, хто шукае мірскіх асалодаў і пры гэтым выдае сябе за ёга, варта лічыць найпершым прайдзісьветам, нават калі часам ён вядзе філязофскія размовы. Спазнаньням гэтага грэшніка грош цана, бо ўсе іх плады выкрадзеныя ілюзорнай энэргіяй Госпада. Вум такога крывадушніка заўсёды застаецца апаганеным, таму ягоная так званая ёгаўская мэдытацыя не прыносіць яму ніякай карысьці.