адрышта-пурвам — раней ніколі ня бачаную; хрышытах — узрадаваны; асмі — зьяўляюся; дрыштва — убачыўшы; бхайена — страхам; ча — таксама; правйатхітам — разгублены; манах — вум; мэ — мой; тат — тую; эва — неадменна; мэ — мне; даршайа — пакажы; дэва — о Госпад; рупам — форму; прасіда — будзь міласьцівы; дэва-іша — о валадар валадароў; джагат-ніваса — прыстанак сусьвету.

Паколькі Aрджуна – сябар Крышны, ён заўсёды адчувае блізкасьць Крышны, і як сябар ганарыцца багацьцем і магутнасьцю свайго сябра, гэтак і Aрджуна радуецца таму, што ягоны сябар Крышна – Вярхоўная Асоба Бога і можа паказаць яму цудоўную сусьветную форму. Аднак, убачыўшы сусьветную форму, Арджуна спужаўся, што падчас сяброўскіх стасункаў з Крышнам ён неаднакроць абражаў Яго. З-за гэтага ягоны вум прыйшоў у замяшаньне. Ён баіцца, хоць прычынаў для страху ў яго няма. Таму Aрджуна просіць Крышну паўстаць перад ім у форме Нараяны, бо ведае, што Крышна можа прыняць любы выгляд. Сусьветная форма Госпада матэрыяльная і часовая, гэтак жа як і сам матэрыяльны сьвет. Аднак на плянэтах Вайкунтхі Госпад знаходзіцца ў духоўнай форме – у выглядзе чатырохрукага Нараяны. На кожнай зь незьлічоных плянэтаў духоўнага сьвету Крышна знаходзіцца ў вобразе адной з Сваіх поўных экспансыяў, якія маюць розныя імёны. Такім чынам, Aрджуна хоча ўбачыць адзін з тых вобразаў, якія Госпад паказвае на плянэтах Вайкунтхі. Вядома, Госпад знаходзіцца ў вобразе чатырохрукага Нараяны на кожнай з плянэтаў Вайкунтхі, але гэтыя вобразы адрозьніваюцца розным разьмяшчэньнем атрыбутаў: ракавіны, булавы, лотасу й дыска. У залежнасьці ад разьмяшчэньня гэтых атрыбутаў у чатырох руках Нараяны, Яго называюць па-рознаму. Усе гэтыя вобразы неадрозныя ад Крышны, таму Aрджуна просіць Госпада паўстаць перад ім у чатырохрукім выглядзе.