дйаў — ад касьмічнай прасторы; а-прытхівйох — да Зямлі; ідам — гэта; антарам — прамежкавыя; хі — безумоўна; вйаптам — запоўнена; твайа — Табой; экена — адным; дышах — бакі сьвету; ча — і; сарвах — усё; дрыштва — убачыць; адбхутам — цудоўную; рупам — форму; уграм — жудасную; тава — Тваю; ідам — гэту; лока — сьветы; трайам — тры; правйатхітам — якія прыйшлі ў замяшаньне; маха-атман — о вялікі.

Асаблівай увагі заслугоўваюць ужытыя ў гэтым вершы словы дйав а-прытхівйох, «прастора, якая аддзяляе райскія плянэты ад Зямлі», і лока-трайам, «тры сьветы». Яны сьведчаць пра тое, што сусьветную форму Госпада бачыў ня толькі Aрджуна, але і насельнікі іншых плянэтаў. Сусьветная форма не здалася Aрджуне. Усе, каго Госпад надзяліў трансцэндэнтным зрокам, сузіралі сусьветную форму, паказаную Госпадам на полі бітвы.