Калі б на небе разам узышлі сотні тысячаў сонцаў, іхнае сьвятло магло б прыраўнацца да зьзяньня Вярхоўнага Госпада ў Ягонай сусьветнай форме.
Тое, што адкрылася позірку Aрджуны, было сапраўды неапісальна, і ўсё ж Санджая спрабуе апісаць Дхрытараштру гэтае дзівоснае відовішча. Ні Санджая, ні Дхрытараштра ня былі на месцы падзеяў, але Санджая празь міласьць В’ясы мог бачыць усё, што адбываецца. Таму, каб у даступнай форме перадаць тое, што ўбачыў Aрджуна, ён параўноўвае гэта з карцінай, якую можна намаляваць ва ўяўленьні (то бок зь зьзяньнем тысячаў сонцаў).